Często po okresie zimowym rośliny są w gorszej kondycji. Liście żółkną i więdną. Wiele czynników może wpływać na taki stan rzeczy: światło, temperatura, pasożyty. Ale przyczyną mogą być też niedobory składników mineralnych.
Najważniejszy podział, jaki możemy przeprowadzić jest pod względem ilościowym. Tutaj wyróżniamy makroelementy i mikroelementy, ale w celu rozpoznania niedoboru bardziej przydatny jest podział ze względu na mobilność składników, czyli to jak mogą zostać przemieszczane. Niektóre pierwiastki takie jak N, P, K, Mg mogą być swobodnie transportowane pomiędzy częściami rośliny. Jeśli wystąpi niedobór takiego pierwiastka objawi się to najpierw na starszych liściach, ponieważ deficyt może zostać przesunięty do młodych pędów. Inne takie jak B, Ca, Cu, Fe, Mn, S raz wbudowane w cząsteczkę nie mogą jej opuścić. W ich przypadku pierwsze niedobory będą najpierw widoczne na młodszych liściach.
FOSFOR niedobory objawiają się na starszych liściach przebarwieniami w kolorze brunatnym, bordowym lub czerwonym. Powoduje zaburzenia w kwitnieniu i rozwoju korzeni. Sprzyja mu zakwaszenie gleby.
POTAS jest to kolejny pierwiastek mobilny, więc jego niedobór zauważymy na starszych liściach. Będzie objawiał się odbarwieniem na krawędziach liści a potem ich zasychaniem, czyli nekrozą. W ekstremalnych sytuacjach powoduje opadanie liści i gnicie łodyg. Charakterystyczne jest też podwijanie brzegów liścia
MAGNEZ niedobory objawiają się na starszych liściach. Pojawiają się charakterystyczne chlorozy. Nerwy pozostają ciemne a przestrzenie między nimi żółkną. Mogą również pojawiać się żółte lub rdzawe plamki
WAPŃ nie jest pierwiastkiem mobilnym, więc jego niedobory zauważamy na młodych częściach rośliny. Często powoduje uszkodzenia merystemów wierzchołkowych, co powoduje gnicie nierozwiniętych liści i łodyg a także zniekształcenia i odbarwienia młodych listków.
SIARKA podobnie jak w przypadku azotu chlorozie ulega cała powierzchnia liści przy czy dotyczy to młodszych liści. Roślina często traci turgor i staje się zwiotczała. Na starszych liściach pojawiają się purpurowe plamy
MOLIBDEN niedobory widoczne na młodych liściach. Charakterystyczna chloroza podobna do tej przy magnezie. Dodatkowo występuje zasychanie końcówek i krawędzi młodych listków
MANGAN na młodych liściach pojawiają się wokół nerwów charakterystyczne rdzawe lub żółte paski, które na późniejszym etapie zasychają i tworzą nekrozy
ŻELAZO niedobór dotyka młode liście. Podobnie jak w przypadku magnezu występują odbarwienia liścia pomiędzy nerwami przesuwająca się od środka ku brzegom liścia
MIEDŹ ze względu na niedobór, w młodych liściach uszkodzone zostają chloroplasty, wynikiem czego jest błękitne, srebrne lub nawet białe ich zabarwienie
CYNK jego niedobory objawiają się blednięciem liści pomiędzy nerwami młodych liści. W późniejszym stadium również obumieranie młodych pędów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz